Komentarze

System orynnowania dachu płaskiego

Dachy płaskie mają spadek mniejszy niż 10-15 stopni, dlatego jeszcze do niedawna ich prawidłowe odwodnienie sprawiało pewien problem. Wynikało to z ich konstrukcji, ponieważ nie mają wystającego okapu, więc nie można było na nich zainstalować uchwytów z dala od ścian, jak to ma miejsce prze dachach stromych. Jednak obecnie nie ma konieczności rezygnacji z orynnowania, ponieważ dostępne są nowoczesne rozwiązania. Można też zastosować zupełnie niewidoczny układ wewnętrznego odwodnienia.

Typowe dachy płaskie są jedno, dwu lub czteropołaciowe. Połacie są wówczas nachylone w różne strony budynku. Rynny umieszcza się wówczas przy krawędziach położonych najniżej, np. na wystającym gzymsie, bezpośrednio na połaci dachowej lub na ścianie. W przypadku, gdy na brzegu dachu jest szeroki uskok lub poniżej krawędzi dachu znajduje się gzyms, najlepszym rozwiązaniem są rynny prostokątne, które mocowane są za pomocą stojących uchwytów. 

Boki, przy których nie ma orynnowania, zabezpiecza się za pomocą ścianek attykowych. Ich zadaniem jest ochrona ścian przed zaciekaniem wody opadowej. Ściany muszą być przykryte specjalną nakładką betonową lub blachą. Woda deszczowa nie może wnikać między ścianki attykowe a pokrycie dachowe, dlatego styk pomiędzy ich powierzchniami jest odpowiednio zabezpieczany – służy do tego specjalny blaszany fartuch, którego zadaniem jest osłonięcie papy wywiniętej z dachu na ściankę. Niekiedy ścianki attykowe są stosowane także przy krawędziach, na których znajdują się rynny. 

 

Skuteczne odwodnienie rynien

Nadmierne nagromadzenie wody deszczowej to problem, z którym muszą radzić sobie właściciele domów jednorodzinnych. Woda deszczowa wymaga skutecznego odprowadzania, w przeciwnym wypadku mogą pojawić się nieprzyjemne konsekwencje dla domu oraz całej posesji. Na właścicielu nieruchomości spoczywa obowiązek prawny zapewnienia odpowiedniego odprowadzenia wody deszczowej o specjalnych zbiorników, kanalizacji deszczowej lub do rowu melioracyjnego. Odpowiednie przepisy znaleźć można m.in. w Prawie wodnym. 

W większości gmin wykonywane są przyłącza oraz pobierane opłaty za odprowadzenie wód opadowych do kanalizacji deszczowej lub do sieci kanalizacyjnej. Są to tzw. opłaty za deszczówkę lub opłaty od dachu. Jednak nadal wielu właścicieli musi na własną rękę pozbywać się wód opadowych. Niektórzy rozprowadzają je na terenie własnych posesji, inni decydują się na jej powtórne wykorzystanie. Najbardziej tradycyjną metodą jest zamontowanie systemu rynnowego z odwodnieniem liniowym, składającym się z rusztu i kanału. 

Poprzez osadniki rury spustowe odprowadzają wodę do kanalizacji deszczowej. Rurami trafiają one do studzienek deszczowych, które wyposażone są w odpowiednie filtry. Aby woda mogła przedostać się ponownie do gruntu, konieczne jest zamontowanie specjalnych skrzynek, czyli specyficznych zbiorników, które pozwalają na jej wsiąkanie w ziemię. Wodę deszczową można też odprowadzać do zbiornika na wodę – później można ją wykorzystać np. do umycia samochodu czy podlania ogrodu. 

Po co lutuje się rynny?

Nie każde elementy systemu rynnowego z metalu można połączyć z innym za pomocą kleju lub łącznika. Lutowania wymagają przede wszystkim systemy rynnowe wykonane z miedzi lub tytan-cynku. Podczas lutowania łączone części nie topią się, a jedynie nagrzewają, a trwałe połączenie uzyskuje się w wyniku wysokiej przyczepności lutu do łączonych materiałów. O lutowaniu miękkim mówi się wtedy, gdy metale łączy się za pomocą miękkich spoin, do których zalicza się cynę oraz cynę z ołowiem lub innymi domieszkami. 

Temperatura topnienia lutów miękkich wynosi mniej niż 300 st.C – mają one postać płytek, prętów, drutu, past lub proszków. Lutowanie miękkie jest stosowane wtedy, gdy wytrzymałość łączenia nie musi być zbyt duża. W systemach rynnowych wykorzystuje się wyłącznie lutowanie twarde.  Luty twarde topią się dopiero w temperaturze 500 st.C i pozwalają na uzyskiwanie nie tylko szczelnych, ale również niezwykle wytrzymałych połączeń. Do takich lutów zalicza się miedź oraz stopy miedzi z cynkiem, a także stopy srebrne. 

Połączenia lutowane systemów rynnowych to rozwiązanie pozwalające na równomierne rozłożenie lutów oraz zachowanie wysokiej estetyki wykonania. Aby skontrolować szczelność wykonanego połączenia, wystarczy wykonać próbę wodną. Inną opcją jest pokrycie jednej lutowanej strony kredą, a na drugą wylanie nafty – jeśli na kredzie nie wystąpią tłuste plamy, to lutowanie jest szczelne. Do lutowania rynien potrzebny jest specjalny pędzel do płynów lutowniczych, płyn lutowniczy, luty, młotek metalowe, pilnik do metalu, kolba lutownicza, gaśnica oraz druciana szczotka. 

 

Rynny ciągnione z aluminium

Rynny ciągnione, nazywane też ciągłymi, są wykonywane na miejscu budowy. Tworzone są  nich całe systemy rynnowe, które są odporne na korozję i znacznie lżejsze od stali. Co więcej, trwałość systemów aluminiowych ocenia się na ponad 100 lat, a do tego, są one przyjazna dla środowiska, ponieważ aluminium to materiał, który nadaje się do recyklingu. Koszt odzysku surowca z aluminium jest niższy niż jego produkcji, dlatego szacuje się, że obecnie ponownie w użytku jest niemal 75% aluminium wyprodukowanego po 1888 roku. 

Aluminiowe rynny cechują się wysoką odpornością na korozję i to nawet wtedy, gdy nie są pokryte żadną powłoką zabezpieczającą. Wynika to z tego, iż aluminium ma naturalną warstwę ochronną, powstającą w procesie utleniania. Jednak powoduje to brzydkie starzenie się materiału, który pod wpływem utleniania ciemnieje. Z tego względu często stosowane są specjalne powłoki wykończeniowe, które dostępne są w szerokiej gamie kolorystycznej. Ułatwia to dopasowanie systemu rynnowego do elewacji.

Aluminium pokrywane jest z obu stron wypaloną warstwą gruntującą, a następnie poliestrową lub poliamidową powłoką kryjącą. Elementy stosowane w systemach ciągnionych są malowane proszkowo, co zapewnia trwałość barw i ułatwia kontrolowanie zarówno grubości powłoki, jak i tonacji kolorystycznej, czy twardości i przyczepności lakieru. Zabezpieczone w ten sposób aluminium wykazuje wysoką odporność na niszczące działanie słonej mgły i kwaśnych deszczów, dzięki czemu nadaje się do stosowania także w rejonach nadmorskich. 

 

Podgrzewane rynny

Wiele osób uważa, że to marnowanie pieniędzy, bowiem elektryk się zbogaci, a wykonana przez niego usługa nie wniesie wiele nowego. Są jednak i tacy, którzy nie wyobrażają sobie normalnego funkcjonowania w swojej posesji bez ogrzewania rynien i rur spustowy co kilka lat. W ten sposób udaje się bowiem właściwie odwodnić dach, jak również zapobiega się jego uszkodzeniem przez zamarzniętą wodę. Aby wyrobić sobie własną opinię na ten temat, warto poznać kilka najważniejszych faktów na temat podgrzewanych rynien. 

Należy zacząć od tego, że występuję kable o stałej mocy, które ogrzewają rynny z tą samą mocą, bez względu na panujące warunki atmosferyczne, a także samoregulujące, które dostosowują poziom wydzielanego ciepła do temperatury na zewnątrz. Na uwagę zasługuje fakt, że przewody samoregulujące są o wiele droższe od tych pierwszych. Przewody grzejne zamieszcza się z jednej strony na dnie rynny, a drugi na krawędzi, oddalonej bardziej od dachu. W rurze spustowej takie przewody montujemy do metalowego łańcucha albo linki. 

Zdaniem wielu specjalistów, kabel grzejny jako spirala na krawędzi dachu doskonale może zapobiec zsuwaniu się śniegu do rynny. Jeśli ktoś zdecyduje się na podgrzewane rynny na swoim dachu, nie powinien szukać tańszych rozwiązań. Błędem byłoby bowiem ułożenie kabli tylko w rynnach, ponieważ po tym, jak śnieg się roztopi, powstała woda zamieni się w lód w rurach, które nie będą ogrzewane. To doprowadzi zapewne do ich pęknięcia. Montaż kabla tylko w rurze spustowej jest kompletnie bezcelowy, ponieważ woda wcześniej zamarznie w rynnie i nie dopłynie do miejsca, które jest ogrzewane.

Jakie drewno na więźbę?

drewno dachowe

Więźby typowych domów jednorodzinnych konstruuje się z drewna klasy K 27. Oznacza to drzewo: bez zgnilizny, sinizny (nalotu spowodowanego grzybami) i wypadających sęków.

więcej »

Kiedy zmieniać płyn solarny?

solar

Typowy płyn solarny na bazie glikolu trzeba wymienić najczęściej po pierwszym roku eksploatacji, a następne wymiany zalecane się już co 5 lat. Jakość płynu ma wpływ na trwałość instalacji.

więcej »

Koszt budowy dachu

koszt budowy dachu - kalkulator

W przypadku dachu na całokształt kosztów budowy składa się nie tylko cena pokrycia dachowego, ale także więźby i materiałów izolacyjnych (folie wstępnego krycia, ocieplenie) a także licznych akcesoriów.

więcej »

Rodzaje dachów

roof

Nierzadko pojawiają się wątpliwości, co do kwestii, jaki powinien być jego kształt – płaski, stromy, mansardowy czy może naczółkowy? I jak od jego rodzaju zależeć będzie cena?

więcej »